Przepisy:  

Art. 10-16 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego 

Do okoliczności wykluczających zawarcie małżeństwa zalicza się: 

• wiek; 
• ubezwłasnowolnienie całkowite; 
• chorobę psychiczną lub niedorozwój umysłowy; 
• bigamię; 
• pokrewieństwo; 
• powinowactwo; 
• przysposobienie; 
• wady oświadczenia woli; 
• wadliwe pełnomocnictwo.  

Wiek: z zasady małżeństwo mogą zawierać osoby, które ukończyły 18 lat. Istnieją jednak pewne wyjątki od tej reguły. Sąd opiekuńczy czyli sąd rodzinny (wydział rodziny i nieletnich sądu rejonowego) z ważnych powodów może zezwolić na zawarcie związku małżeńskiego kobiecie, która ukończyła 16 lat a okoliczności wykazują, że zawarcie w tym przypadku małżeństwa będzie zgodne z dobrem założonej rodziny. 

W przypadku braku wydziału rodzinnego i nieletnich sprawa może zostać rozpoznana przez wydział cywilny, co wskazuje art. 568 kodeksu postępowania cywilnego. 

Owo zezwolenie wydawane jest wyłącznie na wniosek kobiety, która chce zawrzeć związek małżeński. Zanim sąd rozstrzygnie sprawę powinien wysłuchać wnioskodawczyni i osoby, z którą ma zostać zwarty związek małżeński. Jeśli istnieje taka potrzeba, to należy również wysłuchać osoby bliskie przyszłych małżonków. Może się zdarzyć tak, że sąd zarządzi przeprowadzenie wywiadu środowiskowego przez kuratora sądowego, który ma na celu ustalenie warunków, w jakich żyją osoby, które ubiegają się o zezwolenie na zawarcie małżeństwa. Ważne jest, aby w postanowieniu o udzieleniu zezwolenia wskazać osobę, z którą ma zostać zawarte małżeństwo.  

Postanowienie wydane przez sąd o zezwoleniu staje się skuteczne z chwilą uprawomocnienia. Zezwolenie nie może zostać uchylone ani zmienione. 

Każdy z małżonków ma prawo żądać unieważnienia związku małżeńskiego, które zostało zawarte przez mężczyznę, który nie ukończył 18 lat, jak również małżeństwa zawartego przez kobietę, która bez zezwolenia sądu zawarła związek małżeński po ukończeniu 16 lat, ale przed ukończeniem lat 18 i związku małżeńskiego zawartego przez kobietę, która nie ukończyła 16 lat. Do złożenia powództwa z tego powodu uprawnieni są małżonkowie, jak również prokurator. Nie ma możliwości unieważnienia małżeństwa z powodu braku przepisanego wieku w przypadku, gdy dana osoba ten wiek osiągnęła. Żądać unieważnienia małżeństwa nie może również mąż z powodu przepisanego wieku, jeśli kobieta zaszła w ciążę. 

Ubezwłasnowolnienie całkowite: W związek małżeński nie może wstąpić osoba, która jest całkowicie ubezwłasnowolniona (11 k.r.o.). Nie ma możliwości usunięcia tej przesłanki, gdyż ani sąd, ani nikt inny nie może jej znieść. Istnieje jednak możliwość wystąpienia z powództwem o unieważnienie takiego małżeństwa, jeśli jakimś przypadkiem zostało ono zawarte. Z takim powództwem może wystąpić każde z małżonków i prokurator. Zawartego małżeństwa nie będzie można unieważnić, gdy ubezwłasnowolnienie zostanie uchylone. 

Choroba psychiczna: (art. 12 k.r.o.) Osoba chora psychicznie albo mająca niedorozwój umysłowy nie może zawrzeć małżeństwa. W tym przypadku sąd może zezwolić na zawarcie małżeństwa osoby, która jest dotknięta chorobą psychiczną albo niedorozwojem umysłowym. Nie może być jednak zagrożenia dla małżeństwa albo zdrowia przyszłego potomstwa. Przed wydaniem postanowienia rozstrzygającego, sąd ma obowiązek wysłuchać osobę, która o takie zezwolenie wnioskuje, jak również osobę, z którą ma zostać zawarty związek małżeński i w razie potrzeby osoby bliskie potencjalnych przyszłych małżonków. Ponadto sąd powinien zasięgnąć opinii lekarza, który jest biegłym, jeśli istnieje taka możliwość, to powinien to być psychiatra. Sąd dodatkowo może zarządzić przeprowadzenie wywiadu środowiskowego, który powinien przeprowadzić kurator sądowy, aby sprawdzić warunki, w jakich żyją osoby ubiegające się o to zezwolenie. 

Zgodnie z art. 561 par. 2 i 3 kodeksu postępowania cywilnego w postanowieniu udzielającym zezwolenia na zawarcie związku małżeńskiego należy wskazać osobę, z którą wnioskodawca ma wstąpić w związek małżeński. 

Nie ma możliwości unieważnienia małżeństwa po tym jak choroba ustanie. Legitymację procesową czynną w tym przypadku do wystąpienia z powództwem o unieważnienie małżeństwa z powodu przeszkody, jaką jest choroba psychiczna ma każdy z małżonków, a także prokurator. 

Bigamia: Art. 13 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wskazuje, że nie może zawrzeć małżeństwa osoba, która już w takim związku pozostaje. Nie ma możliwości usunięcia tej przeszkody. Co ważniejsze kolejne zawarte małżeństwo będzie ważne, jednak osoba, która się tej bigamii dopuszcza popełnia przestępstwo i odpowiadać będzie na podstawie art. 206 kodeksu karnego. Przestępstwo zostaje popełnione tylko przez osobę, która dopuszcza się bigamii. O unieważnienie małżeństwa bigamicznego ubiegać się może każdy, kto ma w tym interes prawny, a także prokurator. Bigamicznego małżeństwa nie można unieważnić, gdy poprzednie małżeństwo ustało lub zostało unieważnione. Nie będzie to dotyczyło jednak sytuacji, gdy ustanie poprzedniego związku małżeńskiego nastąpiło w wyniku śmierci osoby, która pozostając w poprzednio zawartym związku małżeńskim, ponownie zawarła małżeństwo. 

Pokrewieństwo: Przepisy prawne (art. 14 k.r.o.) nie zezwalają na zawarcie małżeństwa krewnym w linii prostej ani rodzeństwu. Osobami spokrewnionymi (krewnymi) są osoby mające wspólnego przodka. Krewnymi w linii prostej są osoby, gdzie każda pochodzi od drugiej – od swojego przodka: dziadek – córka – syn itd. Tę kwestię reguluje kodeks rodzinny i opiekuńczy, a dokładniej mówiąc art. 61(7) par. 1. W przypadku rodzeństwa, mamy do czynienia z osobami pochodzącymi od tych samych rodziców albo także pochodzącymi od jednego rodzica czyli również rodzeństwo przyrodnie, a nie tylko rodzeństwo. Warto wspomnieć, że zawarcie małżeństwa pomiędzy krewnymi w linii prostej lub pomiędzy rodzeństwem nie jest przestępstwem, ale przestępstwo stanowi dopuszczenie się do obcowania płciowego w stosunku do wstępnego, zstępnego, przysposobionego, przysposabiającego, brata lub siostry. Kazirodztwo, z czym mamy do czynienia w takim przypadku, jest zagrożone karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat (art. 201 k.k.). Nie ma możliwości usunięcia tej przeszkody. Sąd w żadnym wypadku nie może zezwolić na zawarcie związku małżeńskiego pomiędzy krewnymi, których łączy pokrewieństwo w linii prostej) jak również rodzeństwem. Wystąpić o powództwo unieważnienia mogą: prokurator i każdy, kto ma w tym jakiś interes prawny.   

Powinowactwo: Związku małżeńskiego nie mogą zawrzeć także osoby, u których występuje powinowactwo w linii prostej, co reguluje art. 14 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zgodnie z tym, co wskazuje kodeks rodzinny i opiekuńczy (art. 61 (8) par. 1 k.r.o.) poprzez zawarcie małżeństwa powstaje powinowactwo pomiędzy osobami wstępującymi w związek małżeński a krewnymi małżonka. Powinowactwo nie wygasa, nawet w przypadku, gdy ustanie małżeństwo. Powinowatymi będą np. zięć i teściowa. Stopień i linię powinowactwa ustala się zgodnie z linią pierwszego stopnia pokrewieństwa. Zakaz ten nie dotyczy powinowatych w linii bocznej. W związku z tym małżeństwo będzie można zawrzeć z rodzeństwem naszego byłego małżonka. 

W tym przypadku sąd opiekuńczy będzie mógł zezwolić na za zawarcie małżeństwa między powinowatymi w linii prostej, ale jedynie z ważnych powodów. Z wnioskiem do sądu mogą się zwrócić sami zainteresowani. Przed wydaniem postanowienia, które rozstrzygnie owy wniosek, sąd zobowiązany jest do wysłuchania wnioskodawcy, jak również osoby, z którą ma zostać zawarte małżeństwo i tak jak w poprzednich przypadkach, jeśli wystąpi taka potrzeba, to również osoby bliskie przyszłych małżonków. Sąd, w tym przypadku, może wydać zarządzenie o przeprowadzenie wywiadu środowiskowego, które należeć będzie do zadań kuratora sądowego, aby ten ustalił warunki, w jakich bytują osoby ubiegające się o to zezwolenie. Oczywiście, jeśli zezwolenie zostanie wydane, to należy określić w wskazać osobę, która ma w ten związek małżeński wstąpić. 

Z powództwem o unieważnienie wystąpić mogą prokurator, jak i każdy z małżonków.   

Przysposobienie: (114-127 k.r.o.)Zgodnie z prawem małżeństwa nie mogą zawrzeć także ze sobą przysposobiony i przysposabiany. Kwestia dotyczy przysposobienia zarówno pełnego, jak i niepełnego. Ta przeszkoda jest nieusuwalna, czyli sąd nie może znieść tego zakazu.  Tutaj sprawa przedstawia się tak samo, jak w przypadku pokrewieństwa. Samo zawarcie związku nie jest przestępstwem, ale jest nim dopuszczenie się do obcowania płciowego. Kazirodztwo, które wtedy następuje jest karalne zgodnie z podanymi przy pokrewieństwie informacjami. Złożyć powództwo o unieważnienie takiego małżeństwa może klasycznie prokurator i każdy z małżonków.  

Takiego małżeństwa nie będzie można unieważnić, jeśli wspominany wcześniej stosunek ustał. Mówi o tym art. 15 par. 3 k.r.o. 

Wady oświadczenia woli: Kiedy można unieważnić małżeństwo z powodu wystąpienia wad oświadczenia woli? Gdy złożone oświadczenie o wstąpieniu w małżeństwo lub oświadczenie zawarte w art. 1 par 2 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zostało złożone przez osobę znajdująca się w stanie, który wyłączał jej świadome działanie a co za tym idzie wyrażenie woli. Podwodem wyłączającym świadome wyrażenie woli może być, chociażby wysoka gorączka, choroba psychiczna, alkoholizm itp. Kolejnym powodem może być błąd co do tożsamości drugiej strony, z którą zawierany jest związek małżeński. Można również powoływać się na działanie pod wpływem bezprawnej groźby osób trzecich lub drugiej strony. Musi tutaj jednak wynikać z okoliczności, że osoba składająca oświadczenie miała obawy odnośnie swojej osoby lub jakiejś innej, to znaczy, że miała obawy, iż grozi jej jakieś poważne niebezpieczeństwo. Wystąpić o unieważnienie takiego małżeństwa może ten małżonek, który złożył oświadczenie woli ze wspomnianą wadą. Nie ma jednoznacznej opinii w doktrynie, co do osoby prokuratora i czy może ona składać to powództwo czy też nie. W jakim czasie można żądać unieważnienia małżeństwa powołując się na wadę oświadczenia woli? Do 6 miesięcy od ustania stanu, który wyłączał świadome działanie (wyrażenie woli), a także od momentu, w którym błąd został wykryty lub od momentu ustania obawy, który wywoływała groźba i we wszystkich tych przypadkach, przez 3 lata od momentu zawarcia małżeństwa. 

Wadliwe pełnomocnictwo: Osoba, która udzieliła pełnomocnictwa tak zwany mocodawca, może ubiegać się o unieważnienie małżeństwa, które zostało zawarte przez pełnomocnika w przypadku, gdy nie było wydane zezwolenie przez sąd na złożenie oświadczenia o wstąpieniu w związek małżeński przez pełnomocnika. Wnioskować o unieważnienie małżeństwa można także w przypadku, gdy pełnomocnictwo nie było ważne, a także gdy zostało ono skutecznie odwołane. Nie można składać powództwa o nieważnienie takiego małżeństwa, jeśli małżonkowie podjęli wspólne pożycie. Z powództwem wystąpić może mocodawca. Kwestia możliwości wystąpienia z takim powództwem, nie jest jasna w przypadku prokuratora.   

Photo by photo-nic.co.uk nic on Unsplash

The post Przesłanki wykluczające zawarcie małżeństwa first appeared on Droga do szczęścia.

Tak naprawdę, to poza jakimś tylko wyobrażeniem na ten temat, to nie spotkałam się jeszcze z tym, żeby ktoś uświadamiał przyszłych małżonków o ich prawach i obowiązkach wynikających z mocy prawa… No, może na jakichś nauczkach przedmałżeńskich, ale one chyba mają trochę inny wydźwięk.  Zapewne wiesz, że istnieje coś takiego, jak Kodeks rodzinny i opiekuńczy, który reguluje wiele spraw związanych z rodziną. To właśnie tam, są przedstawione małżeńskie prawa i obowiązki.

Prawa i obowiązki pojawiają się wraz z zawarciem związku małżeńskiego. To właśnie ten kodeks, gwarantuje małżonkom równość zarówno praw, jak i obowiązków.

A ty znasz swoje prawa? Przyjrzyjmy się im zatem.

Uprawnieniami małżonków są: rozstrzyganie o istotnych sprawach rodziny, korzystanie ze wspólnego mieszkania, wspólnych rzeczy, z majątku współmałżonka i wypracowanych przez niego środków finansowych, możliwość wzajemnej reprezentacji – w określonych przypadkach. Z kwestii bardziej przyziemnych, aczkolwiek jak niezwykle ważnych, to przysługuje im prawo do wzajemnego szacunku i możliwości uzyskania pomocy od współmałżonka.

Czy te wszystkie określenia nam coś mówią? Raczej na pierwszy rzut oka – niewiele. Spróbujmy więc sobie wyjaśnić, o co w tym wszystkim chodzi.

Mówiąc o rozstrzyganiu o istotnych sprawach rodziny, mamy na myśli wspólne podejmowanie decyzji względem siebie samych, ale także rodziny, którą zdecydowali się założyć. Na zakres istotnych spraw rodziny składają się różne sprawy, m.in. sprawy spoza życia codziennego, do których zaliczymy: np. wybór imion dla narodzonych dzieci, podjęcie decyzji o adopcji dziecka. Do tych spraw należeć również będą kwestie majątkowe czyli np. podjęcie decyzji o zakupie mieszkania, wybudowaniu domu czy rozdysponowania wspólnych oszczędności. Każdy z małżonków ma za to przywilej samodzielnego podejmowania decyzji w sprawach z zakresu z życia codziennego czyli generalnie sprawach „nie (tak bardzo) istotnych” :). Małżonkowie mogą również samodzielnie podejmować decyzje istotne, ale w takich sprawach, które nie dotyczą rodziny.

Warto jednak podkreślić, co można zrobić w przypadku, gdy małżonkowie na jakiejś płaszczyźnie nie znajdują porozumienia? Mogą się wtedy zwrócić do sądu o pomoc w rozstrzygnięciu kwestii spornej. Może to i dobre rozwiązanie, ale już widzę, jak udane musi być małżeństwo, które „trudne sprawy” załatwia przez sąd.

Kolejnym prawem małżonków jest korzystanie ze wspólnego mieszkania i przedmiotów urządzenia domowego, które polega na tym, że w przypadku, gdy jeden z małżonków ma uprawnienie do korzystania z mieszkania, to oznacza, że drugi małżonek ma takie samo prawo do korzystania z niego. Musi jednak występować cel, którym jest zaspokojenie potrzeb rodziny. Czyli w przypadku, gdy Mieszkanie będzie wynajmowane, wtedy nie będzie ono służyło zaspokajaniu potrzeb rodziny i małżonek nie będzie miał do niego prawa. Nie wolno tego prawa mylić z nabyciem prawa majątkowego do mieszkania, bo do tego nie do chodzi czyli majątek drugiego z małżonków się nie zwiększa. Uprawnienie to pojawia się wraz z zawarciem związku małżeńskiego i ustaje także wraz z ustaniem małżeństwa lub orzeczeniem separacji.

Zawarcie małżeństwa uprawnia – oprócz korzystania z mieszkania – także do korzystania z przedmiotów urządzenia domowego. Tutaj znowu pojawia się warunek zaspokajania przy ich pomocy potrzeb rodziny. W tym przypadku uprawnienie do korzystania nie jest równoznaczne z nabyciem własności.  Uprawnienie to powstaje wraz z zawarciem małżeństwa i ustaje w przypadku jego ustania i gdy zostaje orzeczona separacja. Jeśli przedmiot zmieni swoje przeznaczenie i nie będzie w dalszym ciągu służył zaspokajaniu potrzeb rodziny, wtedy też to uprawnienie przestanie obowiązywać.

Przepisy nadają małżonkom możliwość wzajemnej reprezentacji. Jest to przedstawicielstwo, które nie wymaga specjalnego (dodatkowego) pełnomocnictwa, gdyż te wynika z ustawy. Aby jednak móc się nim posługiwać, muszą wystąpić łącznie trzy warunki. Po pierwsze małżonkowie muszą pozostawać we wspólnym pożyciu. Po drugie musi wystąpić przemijająca przeszkoda tzn. jedne z małżonków tymczasowo nie będzie mógł sprawować zarządu majątkiem i po trzecie małżonek, którego dotyczy przeszkoda nie powinien wyrazić względem działania drugiego sprzeciwu, co do tego zarządu. Jeśli te warunki zostaną spełnione, to małżonek reprezentujący będzie mógł m.in. pobierać należności przypadające małżonkowi, zarządzać samodzielnie wspólnym majątkiem, a nawet osobistym swojego małżonka i zarządzać jego firmą. Warto podkreślić, że sprzeciw współmałżonka będzie skuteczny względem osób trzecich, tylko wtedy, gdy ta osoba o tym sprzeciwie wiedziała, więc generalnie trzeba uważać ;).

Przerobiliśmy już tę przyjemniejszą część, jaką są prawa, to teraz przejdźmy do obowiązków. Jakie zatem małżonkowie mają względem siebie obowiązki? Do obowiązków małżonków należą:

• wspólne pożycie,  
• wzajemna pomoc, 
• wierność, 
• wzajemna lojalność, 
• przyczynianie się do zaspokajania potrzeb rodziny,  
• wzajemna reprezentacja w razie przemijającej przeszkody dotyczącej jednego z małżonków i  
• współdziałanie dla dobra rodziny, którą przez swój związek założyli. 

Jednym z obowiązków jest obowiązek wspólnego pożycia, którego znaczenie może wydawać się banalne na pierwszy rzut oka, ale czy wszyscy wiedzą, o co tak naprawdę w tym chodzi, to nie wiem. Generalnie ten obowiązek jest istotą i celem samego małżeństwa. Na wspólne pożycie składają się 3 więzi – gospodarcza, duchowa (emocjonalna) i fizyczna. Więzią gospodarczą jest wspólne zamieszkanie, wspólne podejmowanie decyzji finansowych i majątkowych, wspólne dysponowanie środkami, dzielenie się obowiązkami domowymi itp. Więzią duchową jest darzenie się wzajemnym uczuciem, wykazywanie się szacunkiem do współmałżonka, potrzeba bliskości, lojalności, troski itp. Więzią fizyczną jest pożycie fizyczne czyli współżycie seksualne, które jest równie istotne, co pozostałe więzi.

Pożycie małżeńskie będzie również istniało nawet, gdy nie wszystkie z więzi zostaną nawiązane przez małżonków, np. małżonkowie nigdy ze sobą nie zamieszkają, ale wszystkie inne powstaną. Pożycie w dalszym ciągu będzie uznawane za istniejące, gdy nie wszystkie z nich będą utrzymywane. Np. z powodu choroby jednego z małżonków, przestaną ze sobą współżyć, nie będzie to oznaczało jeszcze rozpadu wspólnego pożycia, bo przecież wszystkie pozostałe będą dalej utrzymywane.

Małżonkowie mają obowiązek współdziałać dla dobra rodziny, to znaczy, że powinni wspólnie podejmować działania zmierzające do zapewnienia stworzonej przez nich rodzinie najlepszych warunków. Oczywiście, chodzi tutaj o pozyskiwanie środków na utrzymanie rodziny, podział obowiązków, troskę i dbanie o gospodarstwo domowe, wspólne zasady wychowywania dzieci itp.  

Kolejnym obowiązkiem jest przyczynianie się do zaspokajania potrzeb rodziny polegające na tym, że każdy z małżonków ma obowiązek przyczyniać się do zaspokajania potrzeb swojej rodziny według swoich sił oraz swoich możliwości zarobkowych i majątkowych. Chodzi o to, że każdy z małżonków powinien starać się pozyskiwać środki adekwatnie do swoich możliwości. Co oznacza, że nie każdy musi wyłożyć taką samą kwotę na utrzymanie rodziny. Co więcej, nie muszą to być w ogóle środki finansowe. Do zaspokajania potrzeb rodziny potrzebne są przecież także osobiste starania poczynione w związku z wychowaniem dzieci lub polegające na pracy we wspólnym gospodarstwie domowym. Czynności te mogą wypełniać ten obowiązek częściowo lub w całości, a tym samym zastępować wkład finansowy.

Należy pamiętać, że w sytuacji, gdy małżonek nie będzie wypełniał swojo obowiązku, to znowu drugi może zwrócić się o wsparcie do sądu. Wtedy sąd może nakazać, aby wynagrodzenie za pracę czy też inne należności tego małżonka były w całości lub części przekazywane do rąk drugiego z współmałżonków. Warunkiem do tego jest pozostawanie małżonków we wspólnym pożyciu. W przypadku ustania pożycia w trakcie trwania nakazu, o przekazywaniu całości bądź części środków nakaz będzie trwał nadal, ale każdy z małżonków będzie mógł zwrócić się do sądu z winsokiem o zmianę lub uchylanie tego nakazu.

A jak wygląda sytuacja u was? Jak dzielicie swoje prawa i obowiązki? Wiedzieliście, że małżonkowie względem siebie mają prawa i obowiązki? Piszcie w komentarzach.

Napiszcie proszę, czy decydując się na małżeństwo, wiedzieliście o tym, jakie są Wasze prawne prawa i obowiązki? Czy przed zdecydowaniem się na małżeństwo rozważaliście jakie są za i przeciw?

Photo by Sweet Ice Cream Photography on Unsplash

The post Prawa i obowiązki małżonków first appeared on Droga do szczęścia.

Kwestie i stosunki małżeńskie reguluje Kodeks rodzinny i opiekuńczy i to właśnie tam znajduje się odpowiedź na twoje pytanie. Spokojnie! Nie martw się, bo nie musisz tam zaglądać, ponieważ poniżej podam Ci odpowiedź ;).

Nupturienci, bo tak się prawnie określa osoby zamierzające zawrzeć związek małżeński, mogą zdeklarować, które nazwisko chcą nosić po ślubie składając oświadczenie przed sporządzeniem przez kierownikiem urzędu stanu cywilnego zaświadczenia stwierdzającego brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa albo bezpośrednio po zawarciu małżeństwa.
Co się stanie w przypadku, gdy wspomniane oświadczenia nie zostaną złożone? Wtedy obydwoje małżonkowie zachowają swoje dotychczasowe nazwiska (te, które mieli przed ślubem).

Jakie są opcje nazwisk?

• możemy zostać przy swoim nazwisku (tak samo jak małżonek);
• możemy przejśc na nazwisko małżonka, ale on też może przejść na nasze;
• możemy do swojego nazwiska dobrać nazwisko męża lub żony, co ważniejsze nazwiska mogą być w kolejności dobrowolnie przez Was ustalonej.

Niestety nie można mieć więcej niż dwa nazwiska. W polskim prawie jest możliwe tylko nazwisko dwuczłonowe, więc jeśli się rozwiedziemy i po pierwszym mężu będę nazywała się np. Janina Nowak-Kot, a wyjdę za mąż po raz drugi za np. Janusza Kaczmarka, to nie będę mogła nazywać się Janina Nowak-Kot-Kaczmarek :D.

Przykładowo, gdy Anna nowak wyjdzie za mąż za Janusza Leszcza, to będzie mogła nazywać się Anna Nowak lub Anna Leszcz i jej mąż będzie miał takie same opcje, będzie mógł być Januszem Nowakiem lub Januszem Leszczem. Każde z nich będzie mogło również zachować własne nazwisko, czyli może zostać pani Anną Nowak, a pan Januszem Leszczem :). Pani Nowak może jednak zażyczyć sobie nazwisko dwuczłonowe, czyli może nazywać się Anna Nowak-Leszcz lub Anna Leszcz-Nowak. Tak samo przedstawia się sytuacja w przypadku panan Janusza, który może być zarówno Januszem Leszczem-Nowakiem, jak i Januszem Nowakiem-Leszczem. Widzicie, ile jest interesujących opcji?

Niestety jednak z dokonanego wyboru nie można się rozmyślić; ten wybór jest ostateczny. To znaczy potem można próbować zmienić nazwisko na podstawie ustawy o zmianie imienia i nazwiska, ale musi być to podyktowane pewnymi przesłankami, które trzeba spełnić, aby móc dokonać tej zmiany, co nie może wynikać po prostu z tzw. „widzi mi się”. Kiedyś Wam jeszcze o tym coś napiszę.

Ja, po ślubie (to znaczy przed zawarciem związku małżeńskiego się zdeklarowałam, że po ślubie… :)) zdecydowałam się na nazwisko dwuczłonowe i po rozwodzie przy nim też zostałam ze względu na córkę, która nosi nazwisko byłego męża. A jak u Ciebie przedstawia się sytuacja z nazwiskiem? Zdecydowałaś/zdecydowałeś się już, jakie nazwisko przyjmiesz po ślubie? Czekam na informację w komentarzach!

Photo by Lauren Richmond on Unsplash

The post Nazwiska małżonków po ślubie first appeared on Droga do szczęścia.